การออกแบบโลหะรูปพรรณ หมายถึง การวางแผนล่วงหน้า ของเส้นสี ลวดลาย ความแตกต่าง ทิศทาง ความสมดุลและความกลมกลืมของลักษณะผิว เป็นต้น เพื่อให้เกิดเป็นรูปทรงที่มีความแปลกใหม่ตรงตามความต้องการของกลุ่มคนส่วนใหญ่ เพราะฉะนั้นนักออกแบบโลหะรูปพรรณจึงต้องเป็นบุคคลที่มีความคิดสร้างสรรค์ และต้องมีความตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา

ลักษณะของการออกแบบโลหะรูปพรรณ เดิมทีนั้นเป็นการทำออกมาเพื่อใช้ในการยกย่องศาสนาและชนชั้นการปกครองเป็นหลัก ซึ่งลักษณะของงานส่วนใหญ่จะถูกผลิตจากแรงงานมือโดยตรง ลวดลายจึงถูกทำขึ้นอย่างบรรจง มีความงดงามมาก ซึ่งความต้องการของผู้บริโภคก็ไม่ได้มากนัก ทำให้ไม่ต้องเร่งทำ แต่ในเวลาต่อมาสังคมเริ่มขยายตัวเพิ่มขึ้น เทคโนโลยีเจริญมากขึ้น เกิดการปรับเปลี่ยนทางสังคมมากมาย ทำให้นักออกแบบเริ่มหันมาสร้างสรรค์งานเพื่อความต้องการส่วนใหญ่ของสังคมมากยิ่งขึ้น

สำหรับความหมายโดยทั่วไปของเครื่องประดับ หมายถึง สิ่งของหรือวัตถุที่ถูกนำมาใช้สำหรับตกแต่งร่างกายหรืออวัยวะ เพื่อให้เกิดความสวยงาม หรืออาจจะนำมาใช้เพื่อช่วยเพิ่มความน่าเชื่อถือทางสถานภาพสังคม โดยเครื่องประดับในแต่ละท้องที่ ก็จะมีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกันออกไป ทั้งรูปร่าง และวัสดุที่ใช้ทำ ซึ่งจะอาศัยปัจจัยพื้นฐานทางความเชื่อ ศิลปวัฒนธรรม และรสนิยมของแต่ละพื้นที่หรือประเทศนั้นๆ

แต่ในเชิงพาณิชย์ เครื่องประดับ หมายถึง สิ่งของหรือวัตถุที่ถูกบุคคลคนใดบุคคลคนหนึ่งผลิตขึ้นมาเพื่อจำหน่ายให้แก่ผู้อื่น เพื่อนำไปใช้ตกแต่งร่างกาย เครื่องประดับกลุ่มนี้จึงมักจะถูกสร้างจากวัสดุที่มีมูลค่า หรือมีรูปลักษณ์ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมในช่วงนั้น และมักจะถูกผลิตออกมาในปริมาณมาก โดยระบบอุตสาหกรรมเพื่อให้สามารถจำหน่ายได้ในปริมาณที่มากขึ้น ซึ่งหลักในการสร้างสรรค์เครื่องประดับแต่ละชิ้น จะแตกต่างไปจากกลุ่มอื่นๆ คือ จะต้องมีการสำรวจความต้องการ และรูปแบบที่กำลังเป็นที่นิยมของผู้บริโภคในช่วงเวลานั้น รวมไปถึงความสะดวกสบายในการใช้งานด้วย

หลักเกณฑ์ของการออกแบบนั้นมีมานานตั้งแต่มีการเริ่มสร้างงานศิลปะขึ้น เพื่อใช้สำหรับยึดเป็นพื้นฐานของผลงาน ส่วนทฤษฎีการออกแบบนั้นก็ไม่มีความตายตัว โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อวางมาตรฐานให้กับงานศิลป์ โดยมาตรฐานก็ได้มาจากนักออกแบบรุ่นเก่าๆ ที่ได้สร้างไว้ให้ก่อนแล้ว สำหรับงานออกแบบที่ต้องเกี่ยวข้องกับความต้องการของมนุษย์ จะต้องเกิดขึ้นจากหน้าที่ของจุดมุ่งหมายที่ได้วางไว้ ซึ่งจุดมุ่งหมายก็คือ เป้าหมายในการสร้างชิ้นงานนั้นๆ ให้ออกมาตรงตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ ดังนั้นในการออกแบบลักษณะของชิ้นงานจึงมุ่งไปที่มีความมุ่งหมายในการที่จะนำไปเป็นหลัก ความมุ่งหมายที่จะนำไปมีอยู่ 2 ประการ ดังนี้

ซึ่งการออกแบบงานแต่ละชิ้น นักออกแบบจะต้องพิจารณาว่ามีความมุ่งหมายเพื่อความสวยงามหรือการใช้สอยเป็นสำคัญ

• หาข้อมูลและวางแผนในการออกแบบ คือการคิดแบบหรือรูปร่างเพื่อให้เกิดความเหมาะสมกับประโยชน์ที่จะนำมาใช้สอย โดยจะเหมาะกับสิ่งแวดล้อมและสังคม ซึ่งหากกล่าวโดยรวมก็คือ ให้ทุกองค์ประกอบของผลงานมีความสมบูรณ์มากที่สุด

• จัดลำดับขั้นตอนในการทำงาน คือ การลำดับการออกแบบก่อนหลัง ด้วยการร่างแบบและวัสดุที่ต้องใช้ในการผลิต

• การแก้ปัญหา หลังจากการร่างแบบและทำหุ่นจำลองแล้ว ในบางครั้งอาจเกิดปัญหาที่ส่งผลให้ผลงานไม่สมบูรณ์ดังที่ตั้งเป้าไว้ นักออกแบบต้องเตรียมวิธีแก้ปัญหาไว้เผื่อแบบที่ลงจริงด้วย เพื่อให้งานที่ออกมามีปัญหาน้อยที่สุด

โดยตัวอย่างการผลิตภัณฑ์โลหะประเภทเฟอร์นิเจอร์ ได้นำเอาแนวคิดของนักออกแบบเฟอร์นิเจอร์ที่เป็นคนรุ่นใหม่ ซึ่งได้ให้ข้อคิดเห็นถึงหลักในการออกแบบที่ควรประกอบด้วย

• None เน้นในเรื่องการใช้พักผ่อนเป็นหลัก โดยสร้างสมดุลให้กับคนหนุ่มสาวให้ดูมีชีวิตชีวา กระฉับกระเฉงยิ่งขึ้น

• None นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับเมืองไทยให้เมืองไทยดูโดดเด่น มีความเป็นสากลยิ่งขึ้น และเพื่อให้การแต่งบ้านดูเเรียบง่ายไม่ซับซ้อน

• None มีความเรียบง่ายแต่ต้องมีเอกลักษณ์เฉพาะไม่ซ้ำใคร ทางด้านนวัตกรรมเน้นฟังก์ชั่นที่ครบให้ดูควบคู่ไปกับความสวยงามและยังมีเทคนิคในการผลิตที่แตกต่าง

จากแนวคิดตัวอย่างในข้างต้นที่ได้กล่าวไป นักออกแบบได้มีความเห็นสรุปตอนท้ายให้อีกว่า นักออกแบบคนไทยมีความสามารถไม่แพ้ชาติอื่นๆ ในโลก แต่สิ่งที่สำคัญคือ ต้องพยายามคิดอะไรใหม่ๆ ออกมาเรื่อยๆ ไม่ใช่คิดอะไรที่คล้ายๆ กัน ทำให้ดูไม่มีความแตกต่างหรือริเริ่มสร้างสรรค์สิ่งใหม่ เพราะต่อให้สิ่งที่ทำออกมาดูมีความโมเดิร์นทางประเทศตะวันตกมากขนาดไหนก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่ประเทศอื่นอยู่ดี ดังนั้น การหมั่นพัฒนาแนวคิด ออกแบบไอเดียสร้างสรรค์ใหม่ๆ ที่แตกต่างอยู่เสมอ ย่อมทำให้เกิดความโดดเด่น เป็นเอกลักษณ์ที่แตกต่างอย่างมีระดับมากขึ้นแน่นอน